to roll, to tumble;
to wallow, to plunge in, to penetrate;
յերկիր —, to roll on the earth;
ընդ մոխիր, յաճիւն —, to get covered with ashes, with dust;
ընդ տիղմ —, to roll in the mud, to wallow in the mire;
— ի փափկութիւնս մարմնոյ, to give one's self up to sensual pleasures, to abandon one's self to, to plunge into;
առաջի —, — անկանիլ, — առաջի ուրուք, to prostrate one's self at the feet of, to implore;
— առ ինչ, to give one's self up to, to incline to, to bend towards.
κυλέομαι volvor, volutor ἑπιστρωννύμι insternor, substernor Տապալիլ. հոլովիլ. գլորիլ. շրջշրջիլ. ոլորտանալ. եւ Թարթափիլ. տարածիլ. եւ Հակիլ. միտել. գլորտըկիլ, փռուիլ, պառկիլ.
Քարինք սուրբք թաւալին յերկրի նորա։ Հող ի գլուխ լինէին, առաջի թաւալէին. (յն. պաղատէին)։ Անկեալ յերկիր՝ թաւալէր եւ փրփրեայր։ Ընդ մոխիր թաւալեսցին. յն. տարածեսցին. (ռմկ. փռուին) (Զաք. ՟Թ. 16։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 15։ Մրկ. ՟Թ. 20։ Եզեկ. ՟Ի՟Է. 31։)
Ընդ մոխիր թաւալեալ։ Անկեալ թաւալէին առաջի նորա. (Ագաթ.։)
Ի մոխիր եւ յաճի՞ւն թաւալիցիք. (Եղիշ. ՟Գ։)
Թաւալեցաք ի տղմի. (Փարպ.։)
Թաթաւիմ տղմով, թաւալիմ ի մեղս. (Ժմ.։)
Ի մարմնոյս փափկութիւնս թաւալելով. (Փիլ. ՟ժ. բան.)
որ եւ (Փիլ. իմաստն.)
Ոչինչ էր սորա մասն, որ թաւալեցաւ առ մանուկն. այսինքն միտեցաւ։
Հռութ առ հեռաւոր ազգականաւն թաւալեցաւ. (ռմկ. պառկեցաւ). (Երզն. մտթ.։)